Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Η Κυριακή ανήκει στο λαό!


Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ

Μετά την επίσκεψη Μέρκελ στην Ελλάδα, ακούσαμε το Σαμαρά να λέει πως μία νέα μέρα ξημέρωσε, πως ¨βγήκαμε στις αγορές¨, πως μια νέα μέρα ξημερώνει χάρη στις θυσίες του Ελληνικού λαού…
Προφανώς δεν μιλάμε για θυσία αλλά για εξαθλίωση, προφανώς δεν προβλέπεται καμία ανάπτυξη αλλά ολοκληρωτική φτωχοποίηση, δε μιλάμε για ανάκαμψη αλλά για ένα σχέδιο ολοκληρωτικής καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων και των δημοκρατικών ελευθεριών.

Η μείωση των μισθών, που όλοι μας έχουμε υποστεί, δουλεύοντας είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, το γεγονός ότι ο βασικός μισθός πια δεν ξεπερνά τα 480 ευρώ, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων δουλεύει πολύ περισσότερο από 8 ώρες υπό την απειλή της απόλυσης, και ένα άλλο δουλεύει ανασφάλιστο ενώ οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο, αποτελούν μερικά μόνο από τα μέτρα που έχουν οδηγήσει την εργαζόμενη και άνεργη πλειοψηφία στα όρια της επιβίωσης.
Σαν μην έφταναν όλα αυτά, βάλθηκαν τώρα να καταργήσουν και την Κυριακάτικη αργία.

Η κυβέρνηση πιστή στις κατευθύνσεις της Ε.Ε. μαζί με τους τροϊκανούς, στο όνομα της ανάπτυξης και με σκοπό να κινηθεί το χρήμα στην αγορά (ποιο χρήμα θα αναρωτηθεί κάποιος, μια και οι περισσότεροι δεν έχουμε λεφτά ούτε για πετρέλαιο το χειμώνα) αποφάσισαν να επιτρέψουν στα εμπορικά καταστήματα να ανοίγουν και τις Κυριακές. Μέτρο που για αρχή αφορά σε ορισμένες μόνο Κυριακές, αλλά που όλοι γνωρίζουμε ότι με τον καιρό θα καταργήσει καθολικά την αργία της Κυριακής.
Οι εμποροϋπάλληλοι είναι οι πρώτοι οι οποίοι βάλλονται με το μέτρο αυτό, αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι το μέτρο αυτό αργά ή γρήγορα θα αφορά όλους μας.
Κάποιος θα σκεφτεί ότι είναι μια ευκαιρία οι εργαζόμενοι να αυξήσουν το εισόδημα τους, μια και η δουλειά την Κυριακή θα αμείβεται με μεγαλύτερο μεροκάματο. Προφανώς μας κάνουν πλάκα! Σήμερα περισσότερο από το 30% των εργαζομένων καθυστερεί να πληρωθεί για παραπάνω από τρεις μήνες, και καμία αρχή δεν παρεμβαίνει, ενώ ήδη κατά ομολογία πολλών εργαζομένων, που δούλεψαν την πρώτη Κυριακή εφαρμογής του μέτρου, ως αντίτιμο για τη δουλειά της Κυριακής τους δόθηκε από τα αφεντικά τους άδεια ή ρεπό και όχι προσαυξημένο ημερομίσθιο.
Κάποιος άλλος θα σκεφτεί ότι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές θα βοηθήσει τα μικρά μαγαζιά, τα οποία κλείνουν σωρηδόν, να ορθοποδήσουν μια και θα αυξηθεί η κίνηση στα καταστήματα. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί. Τα περισσότερα μικρομάγαζα αναγκάζονται να ανοίξουν την Κυριακή για λόγους ανταγωνισμού, αυξάνοντας έτσι τα λειτουργικά τους έξοδα, χωρίς ωστόσο να αυξάνουν τα έσοδα στο ταμείο τους, με αποτέλεσμα να ευνοούνται μόνο οι μεγάλες αλυσίδες και τα πολυκαταστήματα, γι αυτό μάλιστα οι περισσότεροι μικροέμποροι ήταν ενάντια στο μέτρο.
Πρέπει να καταλάβουν ότι ο λόγος που δεν ψωνίζουμε δεν είναι ότι δεν έχουμε χρόνο, αλλά είναι ότι μας έχουνε εξαθλιώσει και τα χρήματα καλά καλά δεν φτάνουν για τα βασικά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το μέτρο αυτό σήμερα αφορά ένα μέρος των εργαζομένων και μερικές μόνο Κυριακές, αλλά αύριο θα αφορά όλους όσους έχουν «την τύχη» να εργάζονται, αλλά και όλες τις Κυριακές του χρόνου.

Αρκεί λοιπόν να αναμετρηθούμε με μερικά μόνο από τα παρακάτω ερωτήματα.
  • Θα ήθελες να δουλεύεις και εσύ την Κυριακή;
  • Μήπως δεν σου λείπει ο χρόνος να ψωνίσεις, αλλά σου λείπουν οι ώρες και η δουλειά για να ζήσεις;
  • Εμπιστεύεσαι Στουρνάρα – Σαμαρά ότι το μέτρο είναι μόνο για λίγες Κυριακές και μόνο για τους εμποροϋπαλλήλους;
  • Πως θα σου φαινόταν αν το παιδί σου ή ο/η σύζυγος σου ήταν αναγκασμένος να δουλεύει και την Κυριακή;

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

Θα αντισταθούμε. Γνωρίζουμε ότι χωρίς αντικαπιταλιστικό αγώνα, χωρίς αποδέσμευση και ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς την ανατροπή αυτής της Κυβέρνησης, αλλά και χωρίς διαρκή και μαζικό αγώνα ενάντια στο στην εργοδοσία, ο κόσμος της δουλειάς δεν θα δει άσπρη μέρα. Απαντάμε με συλλογικούς, μαζικούς αγώνες. Απεργούμε και αντιστεκόμαστε. Παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Με όπλο τη μαζική συλλογική πάλη πολιτών – εργαζόμενων και ανέργων, θα μας βρουν μπροστά τους.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ


Αντικαπιταλιστική Κίνηση Χαϊδαρίου


Γκρεμίζουν Νοσοκομεία, χτίζουν φυλακές.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πιστή στις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ επιχειρεί ένα διπλό έγκλημα στη δυτική Αθήνα. Από τη μία κλείνει δομές υγείας και κέντρα φροντίδας και από την άλλη ετοιμάζεται να μετατρέψει τους χώρους αυτούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Η πρώτη πράξη αυτού του εγκλήματος παίχτηκε πριν λίγες μέρες στο νοσοκομείο Λοιμωδών όπου με εντολή του υπουργού “Προστασίας του Πολίτη” συνεργεία μπήκαν στο χώρο και ξεκίνησαν τις εργασίες για τη διαμόρφωσή του. Η κίνηση αυτή βρήκε μπροστά της τους κατοίκους του Χαϊδαρίου, της Αγίας Βαρβάρας και του Αιγάλεω που κινητοποιήθηκαν άμεσα αναγκάζοντας τα συνεργεία του Δένδια να αποχωρήσουν. Το απόγευμα της ίδιας μέρας μαζικοί φορείς και σωματεία των περιοχών της δυτικής Αθήνας πραγματοποίησαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου στέλνοντας ηχηρό μήνυμα στην συγκυβέρνηση ότι τα σχέδια μετατροπής του νοσοκομείου σε φυλακή μεταναστών δεν πρόκειται να περάσουν. Μπροστά στη δυναμική αντίδραση του λαού της δυτικής Αθήνας ο υπουργός “Προστασίας του Πολίτη” αναγκάστηκε το βράδυ της ίδιας μέρας να δηλώσει ότι οι εργασίες στο συγκεκριμένο χώρο αναστέλλονται μέχρι τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Εμείς από τη μεριά μας διαμηνύουμε κατηγορηματικά πως οποιαδήποτε κίνηση του υπουργείου, οποτεδήποτε και αν αυτή γίνει, θα μας βρει αντιμέτωπους. Οι κάτοικοι της δυτικής Αθήνας έχουν ακόμα νωπές μνήμες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί της κατοχής όπου εκτελέστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες άνθρωποι. Δε θα επιτρέψουμε στη χούντα κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ να αναβιώσει στις γειτονιές μας το σκοτεινό αυτό παρελθόν μετατρέποντας τα νοσοκομεία και τις δημόσιες δομές σε κέντρα κράτησης μεταναστών, ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες τους, εξαιτίας της πείνας και των πολέμων που οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί έχουν προκαλέσει. Θα εμποδίσουμε κάθε απόπειρα του υπουργείου να υψώσει τα τείχη του ρατσισμού και τις ξενοφοβίας στις γειτονιές μας, γιατί ο πραγματικός εχθρός για εμάς τους εργαζόμενους και τους ανέργους δεν είναι ο μετανάστης, αλλά η συγκυβέρνηση, η ΕΕ και το κεφάλαιο που μας στερεί το δικαίωμα στην εργασία, την υγεία, την παιδεία και τη ζωή με αξιοπρέπεια.
Καλούμε όλο το λαό της δυτικής Αθήνας, τα εργατικά σωματεία, τις πολιτικές και κινηματικές συλλογικότητες της περιοχής σε κοινό συντονισμό και αγώνα ενάντια στο άνοιγμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης αλλά και στο κλείσιμο των νοσοκομείων και των κέντρων φροντίδας της περιοχής μας.
ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΔΥΤΙΚΑ-ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Αντικαπιταλιστική Κίνηση
 Ανυπόταχτο Χαϊδάρι

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Μιλάνε ξανά για του έθνους την τιμή...


ΜΙΛΑΝΕ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΗΝ ΤΙΜΗ …
Σε κάθε εθνική επέτειο εμφανίζονται όλοι εκείνοι που καταδικάζουν τον ελληνικό λαό στη φτώχεια και τη δυστυχία:
Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) παρακολουθούν καμαρωτά στις εξέδρες τις παρελάσεις κάνοντας δηλώσεις για «του έθνους την τιμή», και για τα νιάτα της πατρίδας. Τα ίδια αυτά νιάτα που αποκλείονται από τη μόρφωση και την υγεία. Που μαστίζονται κατά 60% από την ανεργία.
Οι μεγαλοδημοσιογράφοι στα δελτία των 8 -ο Γιάννης η Όλγα, ο Παύλος κ.α- φουσκώνουν κι αυτοί από περηφάνια. Βέβαια οι επαναστάσεις είναι καλές όταν ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Αν έκαναν δελτίο ειδήσεων η Τρέμη και ο Πρετεντέρης το 1821, θα ονόμαζαν τους εξεγερμένους «τρομοκράτες» και θα απαιτούσαν την κεφαλή τους επί πίνακι.
Μπορεί ακόμα να εμφανιστούν και οι συνεχιστές των ναζί. Οι φασίστες της εγκληματικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, που προσπαθούν να σπείρουν το μίσος και τον τρόμο στις ψυχές των ανθρώπων, εκμεταλλευόμενοι την απόγνωση και την απελπισία.
ΑΝΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ
ΣΤΟ ΝΤΟΥΛΑΠΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΨΙΧΑ ΨΩΜΙ….
Από την άλλη, η Ελλάδα του ευρώ και της ΕΕ συνωστίζεται στις ουρές για δωρεάν τρόφιμα, μαστίζεται από νέους φόρους, έχει πάνω από 1.5 εκατομμύριο ανέργους… Η ισχυρή Ελλάδα πεθαίνει στα ράντζα των διαδρόμων των διαλυμένων νοσοκομείων, δεν μπορεί να στείλει τα παιδιά της στα σχολεία λόγω συγχωνεύσεων…, μένει χωρίς θέρμανση στο καταχείμωνο, (ξε)πουλάει τα πάντα λιμάνια νησιά, αεροδρόμια, τον ήλιο, το νερό…
Πόσο αταίριαστο με τις επιδιώξεις των κρατούντων το παράδειγμα της επανάστασης του 1821! Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συνταιριάξει η λογική του μονόδρομου των μνημονίων και του ευρώ για να σωθεί η χώρα με την τόλμη ενός λαού αποφασισμένου να αγωνιστεί για τη λευτεριά του ενάντια σε κάθε πιθανότητα λογικής, ενάντια σε όλους τους ισχυρούς της εποχής; Και πώς αλήθεια συμβιβάζεται η επιδρομή στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών, που γίνεται από κοινού από την ελληνική κυβέρνηση και την τρόικα (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ) με τους λαϊκούς αγωνιστές που όποτε χρειάστηκε δήλωσαν παρόντες;
….ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΝΙΚΕΣ ΠΟΥ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ
ΑΝΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΧΕΡΙ
Όλοι αυτοί που προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την υποταγή στο μονόδρομο της λιτότητας, του ευρώ και της ΕΕ, τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί ο λαός, οι εργαζόμενοι και η νεολαία να ξαναπιάσουν το νήμα που συνδέει με την ιστορία. Την ιστορία που γράφεται από την πάλη των λαών, από τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις. Την ιστορία που λέει ότι ο άλλος δρόμος, αυτός της αξιοπρέπειας και του αγώνα, περνάει από την ανατροπή αυτής της πολιτικής του κεφαλαίου, τη ρήξη με τις ανάγκες της αγοράς τα ιερά και τα όσια του κέρδους, της διπλής εξόδου από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου με παύση πληρωμών και διαγραφή του ληστρικού χρέους σαν το πρώτο βήμα μιας πορείας δύσκολης αλλά περήφανης για εμάς και τα παιδιά μας. Για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια αυτών που τον παράγουν, στα χέρια των εργαζόμενων και της νεολαίας.
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΥΡΑΝΝΙΑ

Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Ανυπόταχτο Χαϊδάρι

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΙΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΟ ΧΑΪΔΑΡΙ

Μπορεί η κυβέρνηση να υπερηφανεύεται για πρωτογενές πλεόνασμα όμως η πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά είναι άλλη: Εξαθλίωση, πείνα, ψάξιμο για φαγητό στα σκουπίδια, σπίτια χωρίς ρεύμα, παιδιά που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία, άνθρωποι που πεθαίνουν από το κρύο ή στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν, όλο και πιο συχνή η είδηση της αυτοκτονίας για οικονομικούς λόγους. Ο κόσμος της δουλειάς αντιμετωπίζει καθημερινά το πρόβλημα της επιβίωσης. Τίποτα δεν είναι δεδομένο στην σύγχρονη Ελλάδα του μνημονίου. Τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία είναι χρεοκοπήμενα και το δικαίωμα στην υγεία, την ασφάλιση, τη στέγη και την παιδεία υποθηκευμένο. Οι υπέρτατες αξίες σήμερα είναι η διάσωση του τραπεζικού τομέα, η αποπληρωμή των δανειστών, η παραμονή στο ευρώ και την ΕΕ, η “ανταγωνιστικότητα”, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει φωτιά και ατσάλι για την ζωή των εργαζόμενων και την μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης μετά την είσοδο της χώρας στον μηχανισμό “υποστήριξης” της EΕ και του ΔΝΤ και εμείς οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι της πόλης μας πληρώνουμε μία κρίση την όποια δεν δημιουργήσαμε... Μια κρίση ενός άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος που προσπαθεί να διασώσει τα κέρδη του «πίνοντας το αίμα» του λαού.
«Πεδίο βολής» και οι δήμοι
Η παραπάνω πολιτική υλοποιείται σε κάθε πόλη, σε κάθε δήμο, σε κάθε γειτονιά. Κυρίαρχο ρόλο σε αυτό έχουν οι Δήμοι, ειδικά μετά την αντιδραστική μεταρρύθμιση του «Προγράμματος Καλλικράτη». Ο «Καλλικράτης» στα τρία χρόνια εφαρμογής του αποδείχτηκε ότι αποτελεί βασικό μοχλό εφαρμογής των πολιτικών των μνημονίων και μετατροπής των ΟΤΑ σε τοπικό κράτος, έκφραση του κεντρικού κράτους και του σχεδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφαιρώντας και το τελευταίο «φύλλο συκής» από κάθε έννοια αυτοτέλειας και αυτοδιοίκησης. Ο περιορισμός και ο έλεγχος της χρηματοδότησης των ΟΤΑ στο γενικότερο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής», με την πολιτική του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού και το ανώτατο όριο δαπανών, ακυρώνει κάθε δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολιτικής, καταργεί προνοιακές δομές, εκτινάσσει τη δημοτική φορομπηξία, υποβαθμίζει και ιδιωτικοποιεί κάθε κοινωνική υπηρεσία και επιβάλλει ένα νέο μοντέλο εργασιακών σχέσεων καταργώντας μόνιμες θέσεις εργασίας στους ΟΤΑ και προσλαμβάνοντας μέσω ΕΣΠΑ με χαρτζιλίκι. Την ίδια ακριβώς πολιτική ακολουθεί και ο δήμος Χαϊδαρίου με χαρακτηριστικά παραδείγματα την προώθηση της ιδιωτικοποίησης και το κλείσιμο των παιδικών σταθμών, του κολυμβητηρίου και του πνευματικού κέντρου που δόθηκαν σε ΚΟΙΝΣΕΠ, την απόλυση εργαζομένων και την καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων στους ΟΤΑ.
Υπάρχει άλλος δρόμος, ο δρόμος του αγώνα
Στο πλαίσιο αυτό γίνεται πιο καθαρό από ποτέ ότι τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται. Εάν παραμείνουμε απαθείς ο καθένας και η καθεμία στον «καναπέ» του, στην ατομική προσπάθεια διάσωσης ή ακόμα χειρότερα στην απόγνωση, τα πράγματα θα πάνε χειρότερα. Η ελπίδα δεν βρίσκεται σε κανέναν υποψήφιο δήμαρχο που υπόσχεται ότι μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση καλύτερα, σε κανένα κόμμα που υπόσχεται ότι μέσω της κυβερνητικής διαχείρισης, χωρίς ρήξη και αποδέσμευση από το ευρώ και την ΕΕ, χωρίς διαγραφή του χρέους και αντικαπιταλιστική πάλη μπορεί να ανατραπεί αυτή η κατάσταση. Η ελπίδα βρίσκεται στη συγκρότηση ενός μαχόμενου λαϊκού κινήματος στην πόλη κόντρα σε λογικές διαχείρισης, στην αυτοοργάνωση του λαού σε δικά του όργανα επιβολής της λαϊκής θέλησης ανταγωνιστικά προς το δήμο (λαϊκές συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι), στην ανάπτυξη της ταξικής εργατικής αλληλεγγύης ενάντια στη φιλανθρωπία και την εκμετάλλευση της φτώχειας, κόντρα στους τοπικούς εκπροσώπους των μνημονίων, που το μόνο πια που προτείνουν είναι το μοίρασμα της φτώχειας.
Σήμερα, είναι αναγκαίο όλοι όσοι συνειδητοποιούμε όχι μόνο ότι «δεν πάει άλλο» αλλά ότι πρέπει και μπορεί «να πάει αλλιώς», όλοι όσοι θέλουμε να αγωνιστούμε για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα ενάντια στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – δημοτικών αρχών – ΕΕ – ΔΝΤ, όσοι συναντηθήκαμε στους δρόμους και τις πλατείες του αγώνα ενάντια στα μνημόνια, στη φασιστική απειλή, στα χαράτσια, στο ξεπούλημα των δημοτικών δομών και των ελεύθερων χώρων, όσοι αναζητούμε μια άλλη λεύτερη πολιτιστική δημιουργία που να αναδεικνύει τη δημιουργικότητα και την περηφάνια του κόσμου της δουλειάς, να κάνουμε ένα βήμα μπροστά για να ανοίξει η συζήτηση για έναν άλλο δρόμο, των μικρών μαχών και των μεγάλων ανατροπών.
Θέλουμε να απευθύνουμε ένα ανοιχτό, ειλικρινές, ενωτικό κάλεσμα για τη συγκρότηση μιας κίνησης-πόλης στο Χαϊδάρι με αγωνιστικά, αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά, που θα παρέμβει σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα στο δήμο μας, που θα είναι σε θέση να συνδέσει το τοπικό με το κεντρικό, το ειδικό με το γενικό, την αντιπαράθεση με το συγκεκριμένο κάθε φορά μέτωπο με τη συνολική πάλη του λαού ενάντια στα μνημόνια - ΕΕ – ΟΝΕ – ΔΝΤ. Μιας κίνησης που θα εμπλέκεται με όλες τις γνήσιες μορφές που λαμβάνει η κοινωνική δυναμική, συμβάλλοντας όμως στη μάχιμη έκφρασή τους. Απευθυνόμαστε σε οργανωμένους και ανένταχτους αγωνιστές, σε όλους τους κατοίκους της γειτονιάς μας που βιώνουν καθημερινά το κίνδυνο της ανεργίας, βλέπουν το μεροκάματό τους να λιγοστεύει ακόμη πιο πολύ, αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους και θέλουν να παλέψουν για μια άλλη κοινωνία, την κοινωνία των αναγκών μας.
Καλούμε σε ισότιμο διάλογο όλους όσους επιθυμούν να συμβάλλουν σε αυτή την προσπάθεια, να συμμετέχουν με τις προτάσεις και τις ιδέες τους, προκειμένου αυτό το εγχείρημα να αποκτήσει την πιο μαζική, δημοκρατική, αγωνιστική και ανατρεπτική φυσιογνωμία.