Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Από την Τρίτη το πρωί, οι εργαζόμενοι στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στους δήμους της Αττικής, των οποίων λήγει η πεντάμηνη σύμβαση εργασίας τους, έχουν κατασκηνώσει έξω από το υπουργείο Εργασίας, ενώ σε αρκετούς δήμους γίνονται συμβολικές καταλήψεις δημαρχείων ή άλλων χώρων των δήμων.
ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΝ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ, το σύνθημά τους.
Οι δήμοι μας –όπως και ολόκληρο το δημόσιο έχουν πληγεί τα τελευταία χρόνια από μαζικές αποχωρήσεις προσωπικού, είτε με τη διαδικασία παλαιότερα της διαθεσιμότητας-απόλυσης, είτε με τις χιλιάδες συνταξιοδοτήσεις, είτε με τη μη ανανέωση συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Τα κενά είναι τεράστια, με άμεση συνέπεια την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών και των δημόσιων αγαθών.
Η πολιτική επιλογή είναι η αναπλήρωσή αυτών των κενών με προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, voucher και συμβάσεις ορισμένου χρόνου από το ΕΣΠΑ, προγράμματα που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις, αναιρώντας στοιχειώδη δικαιώματα που συγκροτούσαν αυτό που για έναν αιώνα γνωρίζαμε ως εργασία. Αυτή τη στιγμή περίπου 32000 άτομα που εργάζονται στους δήμους της χώρας με αυτά τα προγράμματα σε θέσεις που αφορούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που παρά τις εξαγγελίες της περί αντιθέτου συνεχίζει τις πολιτικές των προκατόχων τους, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι όλα αυτά είναι μονόδρομος, ότι πρέπει να πορευτούμε εμείς και τα παιδιά μας με μισή δουλειά, μισά δικαιώματα, με μισή ζωή…
Όμως…η κυβέρνηση δεν υπολόγιζε ότι οι εργαζόμενοι στα προγράμματα θα κατορθώσουν να ορθώσουν το ανάστημά τους. Κι όμως, οι πιο φτωχοί των φτωχών δεν παρακαλάνε, δεν προσκυνούν!
Με αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση απαιτούν αυτό που είναι αναγκαίο όχι μόνο για αυτούς, αλλά για όλους τους άνεργους και επισφαλώς εργαζόμενους. Απαιτούν να σταματήσει η ανακύκλωση των ανέργων και να συνεχίσουν να εργάζονται με πλήρη δικαιώματα και κανονικό μισθό. Ξέρουν ότι κάτι τέτοιο έρχεται σε σύγκρουση με κυβερνήσεις δήμους και τη λογική του ΕΣΠΑ. Ξέρουν όμως ότι η νίκη τους θα είναι νίκη όλων των εργαζόμενων και των ανέργων και από εκεί αντλεί τη δύναμη ο αγώνας τους.
Γιατί αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι μονόδρομος… Υπάρχει άλλος δρόμος χωρίς ανεργία, ανασφάλεια για  μια ζωή με δικαιώματα για εμάς και τα παιδιά μας.
Είναι ο δρόμος της σύγκρουσης με την ΕΕ, την κυβέρνηση,  το κεφάλαιο. Ο δρόμος του αγώνα μέχρι τέλους που βάζει μπροστά τις εργατικές ανάγκες και δικαιώματα

Αρνούμαστε να συμβιβαστούμε και να αποδεχθούμε μια κοινωνία όπου οι κοινωνικές υπηρεσίες θα βρίσκονται στον αέρα ανάλογα με τα κονδύλια και τα προγράμματα εργασίας που θα εγκρίνει η κυβέρνηση και η δημοτική αρχή βάσει των μνημονιακών «υποχρεώσεων».

Οι αντικαπιταλιστικές, αριστερές κινήσεις πόλης ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ. Καλούμε τους εργαζόμενους, τους κατοίκους, τους δημότες, τις λαϊκές-εργατικές συλλογικότητες να στηρίξουν όλες τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα κοινωφελή προγράμματα, τόσο στους δήμους τους, όσο και στο Υπ Εργασίας. Καλούμε τον κόσμο των περιοχών μας να συμβάλλει με τη δική του παρουσία και αυτός, ούτως ώστε ο χώρος μπροστά από το Υπ. Εργασίας να μετατραπεί σε κέντρο αγώνα όλων των κινητοποιούμενων εργαζόμενων και ανέργων. Καλούμε τους 5μηνίτες σ' όλους τους Δήμους κι όλη τη χώρα να ξεσηκωθούν και να προχωρήσουν σε ανάλογες δράσεις.
Η νίκη τους θα είναι νίκη για τον καθένα μας!


ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!

ΝΑ ΜΗ ΦΥΓΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ – ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΜΕ ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΟΑΕΔ – ΕΣΠΑ και κάθε μορφή ελαστικής εργασίας.

ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΠΟΛΗΣ


Ανταρσία Αντικαπιταλιστική Αριστερά στην Κ. Μακεδονία
Ανταρσία στην Κοκκινιά της προσφυγιάς και της αντίστασης
Ανταρσία στα Χανιά
Αντικαπιταλιστική Αριστερά στα Ιόνια
Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ανυπόταχτο Χαϊδάρι
ΑΝΥΠΑΚΟΗ στις γειτονιές των Αμπελοκήπων και της Μενεμένης
Ανυπόταχτη Καισαριανή Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση
Ανυπόταχτη Κρήτη
Ανυπότακτη Πετρούπολη
Ανυπόταχτη Πόλη στις γειτονιές Αγ. Αναργύρων-Καματερού
Αριστερή Αντικαπιταλιστική Κίνηση Πειραιά - Ανταρσία στο Λιμάνι
Αριστερή Κίνηση Περιστερίου
Αριστερή Παρέμβαση-Αντικαπιταλιστική Κίνηση στην Δυτική Ελλάδα
Αριστερή Παρέμβαση Πολιτών Βύρωνα
Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά Ελλάδα
Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία-Ανταρσία για την Ανατροπή
Αριστερή Πρωτοβουλία Γλυφάδας
Αριστερή Παρέμβαση στα Γιάννενα
Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο
Εκτός Πλάνου-Αντικαπιταλιστική κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης
Εκτός των Τειχών Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση
Εκτός Σχεδίου – Αριστερή Ριζοσπαστική Κίνηση στη Νέα Ιωνία
Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου
Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής Βασιλικών-Θέρμης—Μίκρας
Μια πόλη ανάποδα - Αριστερή Παρέμβαση στους δρόμους της Νέας Σμύρνης
Ρήγμα στα Δυτικά Αιγάλεω

Τρίτη 2 Ιουνίου 2015

Εκδήλωση-Συζήτηση για τη διαγραφή του χρέους






































Κάθε μέρα που περνάει, οι «δανειστές», η Ε.Ε., η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, γίνονται απαιτητικότεροι. Τα θέλουν όλα. Ζητάνε νέα μέτρα για παραπέρα εξαθλίωση της κοινωνίας. Μιλάνε για μέτρα «σωτηρίας» και μεταρρυθμίσεις και στην πραγματικότητα εννοούν και ζητάνε νέες ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές μισθών και συντάξεων,  νέους  φόρους  και  πλήρη κατάργηση  των  κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Κάθε μέρα που περνάει γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι μια γραμμή συμβιβασμού στα πλαίσια των επιλογών  της  Ε.Ε., στα πλαίσια των απειλών και των εκβιασμών,  στα πλαίσια  της εξάρτησης και κυρίως στα πλαίσια εξυπηρέτησης του χρέους, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερο κοινωνικό αφανισμό και στην οριστική υποδούλωση του λαού και της κοινωνίας για τις επόμενες γενιές.


Η  συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στο Συμβούλιο υπουργών Οικονομικών, όπου η κυβέρνηση μεταξύ άλλων αναγνώρισε την αναγκαιότητα των πλεονασμάτων και κυρίως αποδέχτηκε ότι θα αποπληρώσει «τις οικονομικές της υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως». Πρόκειται για δήλωση που ισοδυναμεί με αναγνώριση του ληστρικού και παράνομου χρέους.     
  • Η  Πράξη  Νομοθετικού  Περιεχομένου, κατ’εντολή των δανειστών, βάσει της οποίας δεσμεύτηκαν τα ρευστά διαθέσιμα των φορέων του δημοσίου (ΟΤΑ, νοσοκομεία, ΑΕΙ, ΤΕΙ, κλπ.), που επιτείνει τα χρόνια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι  φορείς λόγω περικοπών, θέτει εν αμφιβόλω την καταβολή των μισθών και καθιστά εκατοντάδες οργανισμούς ευάλωτους σε νέο πιθανό κούρεμα, γιατί ως προτεραιότητα επιλέγεται η αποπληρωμή του χρέους. 
  •  Η απαράδεκτη πρακτική συνέχισης της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους με τους πόρους των δημοσίων εσόδων. Τα 5,05 δις. ευρώ που έχει δώσει η κυβέρνηση τους τρεις τελευταίους μήνες σε τόκους και στο ΔΝΤ (Φεβρουάριος: 1,06 δισ. Μάρτιος: 3,37 δισ. ευρώ και Απρίλιος: 0,62 δισ. ευρώ), χωρίς να υπολογίζονται τα έντοκα γραμμάτια, και παρότι οι πιστωτές δεν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους, βαθαίνουν την ήδη καταστροφική ύφεση της οικονομίας, και οξύνουν την ταμειακή στενότητα του δημοσίου σε βάρος της αναγκαίας αύξησης των δαπανών για κοινωνική πολιτική.
  • Η άτυπη ακόμη συζήτηση για νέο δάνειο, ύψους 20-30 δις. ευρώ, με το οποίo θα εξυπη- ρετηθεί το  δημόσιο  χρέος  τα  επόμενα  χρόνια,  ενώ οι  προβλεπόμενες  πληρωμές στους δανειστές πολλαπλασιάζονται (π.χ. 33,36 δισ. ευρώ το 2022 έναντι των 13,11 δισ. Ευρώ το 2016) κι είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν με ίδιους πόρους, ακόμη και με τον νέo δανεισμό. 



Μέσα στην Ε.Ε και με τη θηλιά του ευρώ να σφίγγει το λαιμό της κοινωνίας δεν υπάρχει
δυνατότητα άσκησης έστω και υποτυπώδους φιλολαϊκής πολιτικής! 

Χρέος και μνημόνια-όπως και αν αυτά ονομάζονται και όποια μορφή και να παίρνουν- πάνε μαζίΗ αναγνώριση του χρέους και της υποχρέωσης αποπληρωμής του στους τοκογλύφους της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της Ε.Ε., στις τράπεζες και τα κάθε λογής ιδιωτικά τοκογλυφικά «ιδρύματα», σημαίνει ότι όλες  οι  εργατικές  απαιτήσεις  της  πενταετίας  θα  μπουν  στο  «ψυγείο»  και  ακόμη  χειρότερα, θα συνεχιστείη  λιτότητα,  οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανεργία και  θα ανοίξει  ο δρόμος για να έρθουν νέα αντεργατικά μέτρα, νέες πολιτικές λιτότητας και περικοπών, συνέχιση των «διαρθρωτικών» αλλαγών σε  βάρος  της εργαζόμενης  κοινωνικής  πλειονότητας,  σε  όφελος  του μεγάλου κεφαλαίου και  των εργοδοτών. Το ζήτημα του χρέους είναι θηλιά που πνίγει τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της λαϊκής πλειοψηφίας. Στερεί το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει κυρίαρχα για το μέλλον του. Η επιταγή της αποπληρωμής του υπονομεύει κάθε δυνατότητα άσκησης μιας άλλης πολιτικής με κέντρο την ικανοποίηση των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων, αποτελεί τείχος στο οποίο προσκρούει  κάθε εργατική διεκδίκηση. Με τρόικα ή απευθείας υποταγή στις ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ, με μνημόνιο ή με νέο πρόγραμμα ή «γέφυρα», με «συμβόλαιο» ή «συμφωνία» στα πλαίσια της φυλακής του χρέους, του ευρώ και  της  Ε.Ε., θα βρισκόμαστε  σε  ένα  διαρκές  αδιέξοδο  και  σε  τροχιά αντιλαϊκών μέτρων. 

Με αντεπίθεση του κινήματος και εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση μπορούμε να επιβάλουμε έναν άλλο δρόμο. 

Η μόνη ελπίδα στις  σημερινές συνθήκες βρίσκεται  στην αφύπνιση του λαϊκού κινήματος, στην άνθιση των λαϊκών αγώνων,  στη συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού πολιτικού μετώπου ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ και το ΔΝΤ και την έξοδο από την Ε.Ε. Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια, όλα όσα μας ανήκουν. Καλούμαστε ξανά, αυτή την κρίσιμη στιγμή, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να συμβάλουμε σε μια νέα λαϊκή κινητοποίηση, σε ένα νέο γύρο αγώνων. Έχει τεράστια σημασία, ο λαϊκός παράγοντας να βγει από το στάδιο της αδράνειας, να υπερασπίσει τα ταξικά του συμφέροντα, να επιβάλλει λύσεις.

Εκδήλωση-Συζήτηση
Σάββατο 18:30 – Πλατεία Ηρώων, Χαϊδάρι


Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Ούτε βήμα πίσω – πάνω απ’ όλα οι ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού

Κάθε μέρα που περνάει, οι «δανειστές», η Ε.Ε., η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, γίνονται απαιτητικότεροι. Τα θέλουν όλα. Ζητάνε νέα μέτρα για παραπέρα εξαθλίωση της κοινωνίας. Μιλάνε για μέτρα «σωτηρίας» και μεταρρυθμίσεις και στην πραγματικότητα εννοούν και ζητάνε νέες ιδιωτικοποιήσεις, περικοπές μισθών και συντάξεων,  νέους  φόρους  και  πλήρη κατάργηση  των  κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Κάθε μέρα που περνάει γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι μια γραμμή συμβιβασμού στα πλαίσια των επιλογών  της  Ε.Ε., στα πλαίσια των απειλών και των εκβιασμών,  στα πλαίσια  της εξάρτησης και κυρίως στα πλαίσια εξυπηρέτησης του χρέους, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερο κοινωνικό αφανισμό και στην οριστική υποδούλωση του λαού και της κοινωνίας για τις επόμενες γενιές.

Η  συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου στο Συμβούλιο υπουργών Οικονομικών, όπου η κυβέρνηση μεταξύ άλλων αναγνώρισε την αναγκαιότητα των πλεονασμάτων και κυρίως αποδέχτηκε ότι θα αποπληρώσει «τις οικονομικές της υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως». Πρόκειται για δήλωση που ισοδυναμεί με αναγνώριση του ληστρικού και παράνομου χρέους.     
  • Η  Πράξη  Νομοθετικού  Περιεχομένου, κατ’εντολή των δανειστών, βάσει της οποίας δεσμεύτηκαν τα ρευστά διαθέσιμα των φορέων του δημοσίου (ΟΤΑ, νοσοκομεία, ΑΕΙ, ΤΕΙ, κλπ.), που επιτείνει τα χρόνια οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι  φορείς λόγω περικοπών, θέτει εν αμφιβόλω την καταβολή των μισθών και καθιστά εκατοντάδες οργανισμούς ευάλωτους σε νέο πιθανό κούρεμα, γιατί ως προτεραιότητα επιλέγεται η αποπληρωμή του χρέους. 
  •  Η απαράδεκτη πρακτική συνέχισης της εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους με τους πόρους των δημοσίων εσόδων. Τα 5,05 δις. ευρώ που έχει δώσει η κυβέρνηση τους τρεις τελευταίους μήνες σε τόκους και στο ΔΝΤ (Φεβρουάριος: 1,06 δισ. Μάρτιος: 3,37 δισ. ευρώ και Απρίλιος: 0,62 δισ. ευρώ), χωρίς να υπολογίζονται τα έντοκα γραμμάτια, και παρότι οι πιστωτές δεν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους, βαθαίνουν την ήδη καταστροφική ύφεση της οικονομίας, και οξύνουν την ταμειακή στενότητα του δημοσίου σε βάρος της αναγκαίας αύξησης των δαπανών για κοινωνική πολιτική.
  • Η άτυπη ακόμη συζήτηση για νέο δάνειο, ύψους 20-30 δις. ευρώ, με το οποίo θα εξυπη- ρετηθεί το  δημόσιο  χρέος  τα  επόμενα  χρόνια,  ενώ οι  προβλεπόμενες  πληρωμές στους δανειστές πολλαπλασιάζονται (π.χ. 33,36 δισ. ευρώ το 2022 έναντι των 13,11 δισ. Ευρώ το 2016) κι είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν με ίδιους πόρους, ακόμη και με τον νέo δανεισμό. 


Μέσα στην Ε.Ε και με τη θηλιά του ευρώ να σφίγγει το λαιμό της κοινωνίας δεν υπάρχει
δυνατότητα άσκησης έστω και υποτυπώδους φιλολαϊκής πολιτικής! 

Χρέος και μνημόνια-όπως και αν αυτά ονομάζονται και όποια μορφή και να παίρνουν- πάνε μαζίΗ αναγνώριση του χρέους και της υποχρέωσης αποπληρωμής του στους τοκογλύφους της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και της Ε.Ε., στις τράπεζες και τα κάθε λογής ιδιωτικά τοκογλυφικά «ιδρύματα», σημαίνει ότι όλες  οι  εργατικές  απαιτήσεις  της  πενταετίας  θα  μπουν  στο  «ψυγείο»  και  ακόμη  χειρότερα, θα συνεχιστείη  λιτότητα,  οι ιδιωτικοποιήσεις, η ανεργία και  θα ανοίξει  ο δρόμος για να έρθουν νέα αντεργατικά μέτρα, νέες πολιτικές λιτότητας και περικοπών, συνέχιση των «διαρθρωτικών» αλλαγών σε  βάρος  της εργαζόμενης  κοινωνικής  πλειονότητας,  σε  όφελος  του μεγάλου κεφαλαίου και  των εργοδοτών. Το ζήτημα του χρέους είναι θηλιά που πνίγει τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της λαϊκής πλειοψηφίας. Στερεί το δικαίωμα του λαού να αποφασίζει κυρίαρχα για το μέλλον του. Η επιταγή της αποπληρωμής του υπονομεύει κάθε δυνατότητα άσκησης μιας άλλης πολιτικής με κέντρο την ικανοποίηση των εργατικών-λαϊκών συμφερόντων, αποτελεί τείχος στο οποίο προσκρούει  κάθε εργατική διεκδίκηση. Με τρόικα ή απευθείας υποταγή στις ΕΚΤ-ΕΕ-ΔΝΤ, με μνημόνιο ή με νέο πρόγραμμα ή «γέφυρα», με «συμβόλαιο» ή «συμφωνία» στα πλαίσια της φυλακής του χρέους, του ευρώ και  της  Ε.Ε., θα βρισκόμαστε  σε  ένα  διαρκές  αδιέξοδο  και  σε  τροχιά αντιλαϊκών μέτρων. 

Με αντεπίθεση του κινήματος και εργατική – λαϊκή αντιπολίτευση μπορούμε να επιβάλουμε έναν άλλο δρόμο. 

Η μόνη ελπίδα στις  σημερινές συνθήκες βρίσκεται  στην αφύπνιση του λαϊκού κινήματος, στην άνθιση των λαϊκών αγώνων,  στη συγκρότηση ενός ευρύτατου κοινωνικού πολιτικού μετώπου ρήξης και σύγκρουσης με την ΕΕ και το ΔΝΤ και την έξοδο από την Ε.Ε. Να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έκλεψαν τα προηγούμενα χρόνια, όλα όσα μας ανήκουν. Καλούμαστε ξανά, αυτή την κρίσιμη στιγμή, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να συμβάλουμε σε μια νέα λαϊκή κινητοποίηση, σε ένα νέο γύρο αγώνων. Έχει τεράστια σημασία, ο λαϊκός παράγοντας να βγει από το στάδιο της αδράνειας, να υπερασπίσει τα ταξικά του συμφέροντα, να επιβάλλει λύσεις.


ΑΤΥΧΗΜΑ ή ΘΥΣΙΑ των εργαζομένων των διυλιστηρίων Ασπροπύργου στο βωμό του κέρδους της ΕΛΠΕ;


Όταν ένα ατύχημα προαναγγέλλεται, δεν είναι ατύχημα.

Την περασμένη Παρασκευή, εδώ κοντά στη γειτονιά μας τον Ασπρόπυργο, έξι συνάδελφοι εργαζόμενοι βρέθηκαν στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση δουλεύοντας στην ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια) στο αγώνα για το μεροκάματο. Το «ατύχημα» συνέβη στα πλαίσια προγραμματισμένης διαδικασίας ελέγχου και συντήρησης των μονάδων διαχείρισης καυσίμων, διαδικασία η οποία απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και υψηλή ειδίκευση από το προσωπικό που την εκτελεί.

Το σωματείο των εργαζομένων δεκαπέντε μέρες πριν από το συμβάν, είχε κρούσει τον κώδωνα του κίνδυνου με επίσημη ανακοίνωση του, επισημαίνοντας τους κινδύνους από την ανάληψη των εργασιών συντήρησης από εργολάβους, και εφιστούσε την προσοχή για την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας αλλά και της απαραίτητης ανάπαυσης των εργαζομένων που θα πάρουν μέρος στις εργασίες. Φαίνεται όμως ότι η εντατικοποίηση της δουλειάς, η ανάγκη για της γρήγορη εκτέλεση των εργασιών ούτως ώστε άμεσα να ξαναδουλέψουν οι «μηχανές» και να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η χασούρα από την παύση της παραγωγής, για τα αφεντικά ήταν πάνω από την ανθρώπινη ζωή.

Η ΕΛΠΕ, και ο όμιλος Λάτση (στον οποίο ανήκει το 42% των μετοχών) φαίνεται ότι κερδίζουν στο μέγιστο από τέτοιου είδους τακτικές καθώς σε περίοδο κρίσης και συγκεκριμένα στο Δ΄ τρίμηνο του 2014 δημοσίευσε τη υψηλότερη κερδοφορία όλων των εποχών, τριπλασιάζοντας τα κέρδη της σε σχέση με το 2013. Την ίδια περίοδο συμπίεσε το εργατικό της κόστος κατά 20%, και αντί σταθερού και μόνιμου προσωπικού η δουλειά ανατίθεται σε εργολαβικές εταιρίες με παράλληλη αύξηση των ωρών εργασίας του μόνιμου προσωπικού, με κριτήριο τι άλλο… την κερδοφορία.
Αυτοί είναι οι αυτουργοί στο έγκλημα της Παρασκευής, που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή των εργαζομένων. Αυτές οι τακτικές του κεφαλαίου και των καπιταλιστών έχουν προκαλέσει κατά καιρούς οικολογικές καταστροφές, και απειλούν τόσο το περιβάλλον όσο και τη ζωή των πολιτών στις περιοχές που εδρεύουν.

Δε φταίει λοιπόν η «κακία στιγμή» ούτε κάποιο «ανθρώπινο λάθος» φράσεις που θα ακούσουμε από τις τηλεοράσεις. Συνειδητά οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια αφήνουν στο απυρόβλητο τους εργοδότες και μετατρέπουν τα θύματα σε θύτες, για να μην πλήξουν το κύρος των εταιριών που όπως φαίνεται είναι σημαντικότερο από την ανθρώπινη ζωή.
Σε αυτό το σύστημα, που οι εργαζόμενοι γίνονται δούλοι, που ο καπιταλισμός μεγαλουργεί εις βάρος της ζωή μας, που ο άνθρωπος «ζει για να δουλεύει» και δεν «δουλεύει για να ζει», που η δικιά τους κρίση φορτώνεται στις πλάτες μας, που πληρώνουμε τα χρέη τους, σε αυτό το σύστημα πρέπει να αντιταχθούμε.

Το «Ατύχημα» στον Ασπρόπυργο είναι υπόθεση όλων μας. Το πραγματικό ατύχημα είναι ο καπιταλισμός και το μοναδικό ανθρώπινο λάθος είναι ότι τον ανεχόμαστε. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ανταγωνιστικότητα των εταιριών και η κερδοφορία των τραπεζών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση μας, η ίδια η πραγματικότητα αποκαλύπτει με τον ποιο τραγικό τρόπο ακριβώς το αντίθετο, ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ.