Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

ΑΤΥΧΗΜΑ ή ΘΥΣΙΑ των εργαζομένων των διυλιστηρίων Ασπροπύργου στο βωμό του κέρδους της ΕΛΠΕ;


Όταν ένα ατύχημα προαναγγέλλεται, δεν είναι ατύχημα.

Την περασμένη Παρασκευή, εδώ κοντά στη γειτονιά μας τον Ασπρόπυργο, έξι συνάδελφοι εργαζόμενοι βρέθηκαν στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση δουλεύοντας στην ΕΛΠΕ (Ελληνικά Πετρέλαια) στο αγώνα για το μεροκάματο. Το «ατύχημα» συνέβη στα πλαίσια προγραμματισμένης διαδικασίας ελέγχου και συντήρησης των μονάδων διαχείρισης καυσίμων, διαδικασία η οποία απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και υψηλή ειδίκευση από το προσωπικό που την εκτελεί.

Το σωματείο των εργαζομένων δεκαπέντε μέρες πριν από το συμβάν, είχε κρούσει τον κώδωνα του κίνδυνου με επίσημη ανακοίνωση του, επισημαίνοντας τους κινδύνους από την ανάληψη των εργασιών συντήρησης από εργολάβους, και εφιστούσε την προσοχή για την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας αλλά και της απαραίτητης ανάπαυσης των εργαζομένων που θα πάρουν μέρος στις εργασίες. Φαίνεται όμως ότι η εντατικοποίηση της δουλειάς, η ανάγκη για της γρήγορη εκτέλεση των εργασιών ούτως ώστε άμεσα να ξαναδουλέψουν οι «μηχανές» και να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η χασούρα από την παύση της παραγωγής, για τα αφεντικά ήταν πάνω από την ανθρώπινη ζωή.

Η ΕΛΠΕ, και ο όμιλος Λάτση (στον οποίο ανήκει το 42% των μετοχών) φαίνεται ότι κερδίζουν στο μέγιστο από τέτοιου είδους τακτικές καθώς σε περίοδο κρίσης και συγκεκριμένα στο Δ΄ τρίμηνο του 2014 δημοσίευσε τη υψηλότερη κερδοφορία όλων των εποχών, τριπλασιάζοντας τα κέρδη της σε σχέση με το 2013. Την ίδια περίοδο συμπίεσε το εργατικό της κόστος κατά 20%, και αντί σταθερού και μόνιμου προσωπικού η δουλειά ανατίθεται σε εργολαβικές εταιρίες με παράλληλη αύξηση των ωρών εργασίας του μόνιμου προσωπικού, με κριτήριο τι άλλο… την κερδοφορία.
Αυτοί είναι οι αυτουργοί στο έγκλημα της Παρασκευής, που έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή των εργαζομένων. Αυτές οι τακτικές του κεφαλαίου και των καπιταλιστών έχουν προκαλέσει κατά καιρούς οικολογικές καταστροφές, και απειλούν τόσο το περιβάλλον όσο και τη ζωή των πολιτών στις περιοχές που εδρεύουν.

Δε φταίει λοιπόν η «κακία στιγμή» ούτε κάποιο «ανθρώπινο λάθος» φράσεις που θα ακούσουμε από τις τηλεοράσεις. Συνειδητά οι δημοσιογράφοι και τα κανάλια αφήνουν στο απυρόβλητο τους εργοδότες και μετατρέπουν τα θύματα σε θύτες, για να μην πλήξουν το κύρος των εταιριών που όπως φαίνεται είναι σημαντικότερο από την ανθρώπινη ζωή.
Σε αυτό το σύστημα, που οι εργαζόμενοι γίνονται δούλοι, που ο καπιταλισμός μεγαλουργεί εις βάρος της ζωή μας, που ο άνθρωπος «ζει για να δουλεύει» και δεν «δουλεύει για να ζει», που η δικιά τους κρίση φορτώνεται στις πλάτες μας, που πληρώνουμε τα χρέη τους, σε αυτό το σύστημα πρέπει να αντιταχθούμε.

Το «Ατύχημα» στον Ασπρόπυργο είναι υπόθεση όλων μας. Το πραγματικό ατύχημα είναι ο καπιταλισμός και το μοναδικό ανθρώπινο λάθος είναι ότι τον ανεχόμαστε. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ανταγωνιστικότητα των εταιριών και η κερδοφορία των τραπεζών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση μας, η ίδια η πραγματικότητα αποκαλύπτει με τον ποιο τραγικό τρόπο ακριβώς το αντίθετο, ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ.








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου